[Etymologicum magnum (grec ancien)]
Etymologikon to Mega. Ēgoun hē Megalē grammatikē. Etymologicon magnum, seu Magnum grammaticae penu, in quo et originum et analogiae doctrina ex veterum sententia copiosissime proponitur, historiae item et antiquitatis monumenta passim attinguntur, superiorum editionum variorumque auctorum collatione a multis ac foedis mendis repurgatum, perpetuis notis illustratum, tribusque utilissimis indicibus, verborum, rerum, atque auctorum numero pene infinitorum, nunc recens adauctum, opera Friderici Sylburgii veter.
Ἐτυμολογικὸν τὸ Μέγα. Ἤγουν ἡ Μεγάλη γραμματική. Etymologicon magnum, seu Magnum grammaticae penu, in quo et originum et analogiae doctrina ex veterum sententia copiosissime proponitur, historiae item et antiquitatis monumenta passim attinguntur, superiorum editionum variorumque auctorum collatione a multis ac foedis mendis repurgatum, perpetuis notis illustratum, tribusque utilissimis indicibus, verborum, rerum, atque auctorum numero pene infinitorum, nunc recens adauctum, opera Friderici Sylburgii veter.